این اصطلاح در بند (ج) ماده ۴ کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی استعمال شده است.
به موجب این بند از ماده فوق، حق تقدم را نمی توان به علت این که بعضی از عناصر اختراع در کشور مبدأ ذکر و ادعا نگردیده در گذر، به شرط آن که مجموع اوراق تقاضا عانصر مذکور را به طور واضح آشکار سازد.
همچنین این اصطلاخ در بند (۲) ماده ۳ معاهده همکاری ثبت اختراع مورد استفاده قرار گرفته است. به موجب این بند، یک اظهارنامه بین المللی برابر این معاهده و آیین نامه شامل یک تقاضا، یک توصیف، یک یا چند ادعا و عنداللزوم یک یا چند نقشه و یک خلاصه خواهد بود.
در قانون داخلی در رابطه با ادعا مطالبی به صراحت نیامده است. شاید قانونگذار ذکر وضوع اختراع را در اظهارنامه کافی دانسته و عنوان ((ادعا)) را داخل در ((موضوع اختراع)) تلقی کرده است.
به نظر می رسد بین موضوع اختراع و ادعا در اختراع باید قائل به تفکیک شد زیرا در موضوع اختراع صرفاً به این امر که اختراع در رابطه با کدام صنعت است پرداخته می شود ولی در ادعا مخترع باید با توجه به نقشه و توصیف محدوده حمایت از اختراع را تعیین و مخص کند و به عبارت دیگر در واقع توصیف و نقشه ها برای تفسیر ادعا به کار می رود و از این روست که ماده ۲۶ آیین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات تأکید کرده است که توصیف مشروح اختراع به هر زبانی باید خوانا و به طوری باشد که اشخاص با اطلاع بتوانند از مطالعه آن موضوع و تازگی آن را درک کنند. با توجه به خلاء فوق ، در طرح ثبت اختراعات تقدیمی به مجلس شورای اسلامی به صراحت از ادعا و شرایط آن بحث شده است.
براساس بند (د) ماده ۴ طرح، ادعا باید موضوعی را که حمایت آن درخواست می شود تعیین کند. توصیف و نقشه ها را می توان برای تفسیر ادعا مورد استفاده قرار داد. ادعا باید واضح، مختصر و کاملاً با توصیف همراه باشد.