این اصطلاح در شق (۲) بند (ج) ماده ۴ کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورد استعمال قرار گرفته است. ماده ۴ کنوانسیون پاریس در رابطه با حق تقدم است.
براساس بند (ج) ماده فوق، مهلت های حق تقدم برای ورقه های اختراع، مدل های اشیا، مصرفی ۱۲ ماه و برای طرح های صنعتی و علائم تجاری ۶ ماه خواهد بود.
براساس شق (۲) بند فوق، این مواد از تاریخ اولین درخواست آغاز می شود و با توجه به شق (۴) بند فوق، اولین درخواست یا تقاضا، در خواستی است که تاریخ تسلیم آن مبدأ حق تقدم است.
علی رغم عضویت ایران در کنوانسیون پاریس و تعهد و الزام کشور به اجرای ماده آن، در مجموعه قوانین و مقررات داخلی ایران در رابطه با حق تقدم مطلبی نیامده است .
ماده ۶ طرح ثبت اختراعات پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی، اختصاص به حق تقدم دارد.
به موجب این ماده، اگر متقاضی همراه با اظهارنامه به موجب اعلامیه ای تقاضای حق تقدم نماید، اداره مالکیت صنعتی از او می خواهد که ظرف مدت معینی رونوشت نخستین اظهارنامه گواهی شده توسط مرجع ثبت اظهارنامه را ارائه دهد.