International registration of applications of origin (ثبت بین المللی اسامی مبدأ)

ثبت بین المللی اسامی مبدأ در چارچوب موافقت نامه لیسبون صورت می گیرد. این موافقت نامه در آبان ماه ۱۳۳۷ (۱۹۵۸) تصویب شده و در تاریخ ۱۳۴۸ (۱۹۶۷) در استکهلم مورد نظر قرار گرفته و در تاریخ مهر ۱۳۵۸ (۱۹۷۹) نیز مورد اصلاح قرار گرفته است.
به موجب بند (۲) ماده (۱) موافقت نامه، کشورهای عضور متعهد شده اند اسامی مبدأ محصولات سایر کشورهای اتحادیه ویژه را که تحت این عنوان در کشور مبدأ به رسمیت شناخته شده و مورد حمایت قرار دارند و در دفتر بین المللی مالکیت معنوی مذکور رد کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی به ثبت رسیده اند را در قلمرو خود حمایت کنند.
ماده (۲) موافقت نامه لیسبون درمقام تعریف مفاهیم اسم مبدأ و کشور مبدأ است. براساس بند (۱) ماده موافقت نامه لیسبون، اسم مبدأ به اسم جغرافیائی کشور، منطقه یا محلی اطلاق می شود که محصول نشأت گرفته از آنجا و کیفیت و مشخصات آن منحصراً یا اساساً به خاطر محیط جغرافیائ مزبور، از جمله عوامل طبیعی و انسانی است.
با توجه به بند (۲) ماده مذکو ر، کشور مبدأ کشوری است که اسم آن یا اسم منطقه یا محل واقع شده در آن، اسم مبدأ محسوب می شود و معروفیت محصول به خاطر آن است.
براساس ماده (۳) موافقت نامه لیسبون، حمایت در مقابل هرگونه غضب یا تقلید حتی اگر مبدأ واقعی محصول ذکر شود یا اسم به صورت ترجمه شده یا به همراه اصطلاحاتی مانند ((قسم)) ((نوع)) ((ساخت))، تقلید یا مانند آن به کار رود، تضمین خواهد شد.
ماده (۴) موافقت نامه لیسبون، حمایتی را که از قبل به اسامی مبدأ در هریک از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب سایر اسناد بین المللی مانند کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی ….. و موافقت نامه مادرید برای جلوگیری از نصب نشانه های منبع غیرواقعی یا گمراه کننده برروی کالا… و تجدید نظرهای بعدی آن، یا به موجب قانون داخلی یا تصمیمات دادگاه اعطاء شده است را مستثنی نمی سازد.
با توجه به ماده (۵) مواقت نامه لیسبون، ثبت اسامی مبدأ به درخواست ادارات کشورهای عضو اتحادیه ویژهف به نام هرشخص حقیقی یا حقوقی، اعم از عمومی یا خصوصی، که طبق قانون داخلی آنها حق استفاده از این اسامی را دارد، در دفتر بین المللی انجام خواهد گرفت.
دفتر بین المللی بدون تأخیر موارد ثبت رابه اطلاع ادارات کشورهای مختلف عضو اتحادیه ویژه خواهد رساند و آنها را در نشریه ای منتشر خواهدکرد. (بند ۲)
اداره هر کشوری می تواند اعلام کند که از اسم مبدائی که ثبت آن به اطلاع آن رسیده است نمی تواند حمایت نماید، اما فقط در صورتی که اعلامیه آن همراه با دلایل این امر ظرف مدت یکسال پس از دریافت اطلاعیه ثبت، به اطلاع دفتر بین المللی برسد و مشروط بر این که چنین اعلامیه ای در کشور ذی ربط، به زیان سایر اشکال حمایت از اسم مزبور که مالک آن استحقاق مطالبه آن را به موجب ماده (۴) فوق دارد، نباشد. (بند ۳)
با توجه به مراتب فوق، بدیهی است که پس از انقضای مدت یک سال مذکور، ادارات کشورهای عضو موافقت نامه، نمی توانند با چنین اعلامیه ای مخالفت کنند. (بند ۴ )
دفتر بین المللی در اسرع وقت هرگونه اعلامیه صادره به موجب مفاد بند (۳) این ماده توسط اداره کشور دیگر را به اطلاع اداره کشور مبدأ خواهد رساند. طرف ذی نفع پس از این که از طریق اداره ملی خود از اعلامیه صادره توسط کشور دیگر مطلع شد، می تواند در آن کشور دیگر یه کلیه طرق دادخواهی های قضائی و اداری که در دسترس اتباع آن کشور قرار دارد، متوسل شود. (بند ۵)
به موجب بند (۶) ماده (۵) موافقت نامه لیسبون، اگر اسمی که به موجب اطلاعیه ثبت بین المللی در کشوری معین مورد حمایت قرار گرفته است مورد استفاده اشخاص ثالثی در آن کشور قبل از تاریخ چنین اطلاعیه ای قرار گیرد، اداره صلاحیت دار کشور مذکور حق دارد مهلتی حداکثر دو ساله را به اشخاص ثالث مزبور برای متوقف کردن استفاده از این اسم اعطاء کند، مشروط براین که طی مدت سه ماه پس از انقضای مدت یکساله پیش بینی شده در بند(۳) فوق، دفتر بین المللی را از این امر آگاه سازد. اسمی که در یکی از کشورهای عضو اتحادیه وین، به موجب تشریفات مقرر در ماده (۵) این موافقت نامه از حمایت برخوردار شده است، نمی تواند در آن کشور مادامی که در کشور مبداء به عنوان اسم مبداء مودر حمایت قرار دارد، به عنوان اسم عام تلقی شود. (ماده ۶)
ثبت انجام شده در دفتر بین المللی طبق ماده(۵) این موافقت نامه حمایت را برای کل دوره موضوع ماده فوق، بدون نیاز به تجدید، تضمین خواهد کرد. (ماده ۷)
برای ثبت هر اسم مبداء هزینه واحدی پرداخت خواهد شد. ( ماده ۷)
به موجب ماده ۸ موافقت نامه اقدام حقوقی لازم برای تضمین حمایت از اسم مبداء در هریک از کشورهای عضو اتحادیه ویژه به موجب مقررات قوانین ملی، بنا به تقاضای اداره ذی صلاح یا به درخواست دادسان، همچنین توسط هر شخص ذی نفع، اعم از حقیقی یا حقوقی و عمومی یا خصوصی صورت می گیرد.
ماده (۹) موافقت نامه لیسبون، در رابطه با اتحادیه و وظایف اتحادیه راجع به نحوه رأی گیری، اجلاس سالانه مجمع، نحوه تشکیل اجلاس فوق العاده و تهیه دستور کار اجلاس است.
انحام ثبت بین المللی و وظایف مرتبط با آن، هنچنین سایر تکالیف اداری راجع به اتحایه ویژه، به عهده دفتر بین المللی خواهد بود.
مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی مورخ ۲۷/۱۱/۱۳۸۳ قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به موافقت نامه لیسبون در مورد حمایت از اسامی مبدأ و ثبت بین المللی آنها را مورد تصویب قرار داده است.

 

نوشته شده در