mark Certification (علائم تائیدی یا تضمینی)

علامت تائیدی یا تضمینی علامتی است که صرفاً براساس استاندارد معین مورد اسفاده قرار می گیرد.تفاوت این علامت با علامت جمعی این است که علائم جمعی تنها توسط شرکت های مشخص به عنوان مثال اعضای اتحادیه که مالک علامت جمعی تنها توسط شرکت های مشخص به عنوان مثلا اعضای اتحادیه که مالک علامت جمعی است مورد استفاده قرار می گیرد در صورتی که علائم تائیدی ممکن است توسط هر کسی که بتواند کالا و خدمات خود را با استاندارد تعیین شده مطابقت دهد مورد استفاده قرار گیرد. همچنین استفاده کنندگان از علائم تضمینی یا تائیدی الزامی به تولید محصولات در یک منطقه خاص جغرافیایی ندارند. به عبارت دیگر وابستگی به اقلیم در این نوع علامت وجود ندارد.خلاصه این که علائم تائیدی بر خلاف علائم جمعی که بیشتر به عضویت اعضاء تأکید دارند به استادنداردهای کیفی خاصی می پردازند که به کیفیت کالا یا خدمات مربوط می شود بدین صورت که هرکسی که بتواند این استانداردهای کیفی را دارا باشد از علائم تائیدی استفاده می کند بدون این که بخواهد تشکیل کلوپ یا انجمن خاصی را بدهد. به عبارت دیگر سیستم حاکم بر این نوع علائم باز می باشد. نظیر علامت UPV یا ۹۰۰۰ ISO که نشانگر حد اقل استانداردهای کیفی می باشد. موضوع مهم در این نوع علائم، صلاحیت و شایستگی ارائه علائم تأئیدی از سوی صاحب اصلی این علائم می باشد که بایستی احراز شود.
با توجه به تعریفی که از علائم جمعی و تأئیدی ارائه شد این نتیجه حاصل می شود که این نوع علائم با علائم تجاری به معنای خاص کلمه تفاوت دارند زیرا علامت تجاری نباید توصیفی باشد بلکه باید وجه مشخصه داشته باشد، اما علائم جمعی و تأئید کننده می توانند با توصیف جغرافیایی محل یا کالا یا خدماتی که به آن اختصاص یافته، وجه مشخصه پیدا کنند. علامت تجاری برای مالک آن ایجاد حق انحصاری می کند ولی علائم جمعی و تأئید کننده می توانند با توصیف جغرافیایی محل یا کالا یا خدماتی که یه آن اختصاص یافته، وجه مشخصه پیدا کنند. علامت تجاری برای مالک آن ایجاد حق انحصاری می کند ولی علائم جمعی و تائیدی برای مالک یا مالکین اختصاص پیدا نمی کند بلکه فقط مصرف کنندگان هستند که از آن بهره می برند لذا قابل نقل و انتقال هم نیستند.

 

نوشته شده در