این اصطلاح در بند (ج) ماده ۴ کنوانسیون پاریس به کار رفته است. به موجب این بند ، حق تقدم را نمی توان به علت این که بعضی از عناصر اختراع در کشور مبدأ ذکر نگردیده رد نمود به شرط آن که مجموع اوراق تقاضا عناصر مذکور را به طور واضح آشکار سازد.
همچنین این اصطلاح در بند (۱) ماده ۳ مواقتنامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم تجاری مورد استفاده قرار گرفته است.
براساس این بند، هر تقاضا برای ثبت بین المللی باید در فرمی که آیین نامه تعیین می کند ارائه شود مبدأ علامت مطابقت مشخصاتی که در چنین تاریخ ها و شماره های تشکیل پرونده و ثبت علامت درکشور مبدأ و نیز تاریخ تقاضانامه برای ثبت بین المللی را ذکر خواهد کرد.