این طبقه بندی به موجب موافقت نامه وین است . موضوع این موافقت نامه، طبقه بندی علائمی است که متشکل از حاوی عناصر تصویری هستند. بر اساس این مواقت نامه، ادارات صلاحیت دار کشورهای عضو باید در اسناد رسمی و آگهی های رسمی مربوط به ثبت و تمدید علائم، نشانه های مربوط به طبقه بندی را درج نمایند.
براساس مفاد آن موافقت نامه، کمیته ای مرکب از کارشناسان کشورهای عضو موظفند این طبقه بندی را به صوت دوره ای مورد بازبینی و تجدید نظر قرار دهند.
این طبقه بندی از ۲۹ گروه، ۱۴۴ بخش و در حدود ۱۶۰۰ قسمت تشکیل شده که عناصر تصویری علائم در آنها طبقه بندی شده اند. اگر چه تعداد کشورهای عضو این موافقت نامه حدود ۱۹ کشور است ولی این طبقه بندی توسط ادارات مالکیت صنعتی حداقل ۳۰ کشور و همچنین دبیرخانه سازمان جهانی مالکیت معنوی، اداره ثبت علائم بنلوکس،اداره هماهنگ سازی بازارهای داخل جامعه اروپائی مورد استفاده قرار می گیرد.
در این موافقت نامه، اتحادیه ای پیش بینی شده که دارای مجمعی مرکب از کشورهای عضو می باشد. یکی از مهم ترین وظایف مجمع ،تهیه برنامه و بودجه دوساله اتحادیه است.
موافقت نامه وین در سال ۱۹۷۳ میلادی تصویب و در سال ۱۹۸۵ میلادی اصلاح شده است.
عضویت دراین موافقت نامه برای کشورهای عضو کنوانسیون پاریس آزاد است. اسناد امضاء و الحاق به این موافقت نامه باید به مدیر کل سازمان جهانی مالکیت معنوی تحویل شود.
جمهوری اسلامی ایران به این موافقت نامه ملحق نشده است.