علامت تجاری باید دارای ویژگی های باشد. یک از این ویژگی ها این است که علامت با ید تمییز دهنده کالا و خدمات یک شرکت از کالا و خدمات شرکت دیگر باشد، زیرا اگر علامت دارای این ویژگی نباشد نمی تواند مشتری را در انتخاب کالای دلخواه کمک کند.
به عبارت دیگر علامت باید قابلیت تشخیص کالاها و خدمات را داشته باشد.
در قسمتی از ماده ۱۵ موافقتنامه تریپس آمده است: در مواردی که علائم ذاتاً نمی توانند کالاها و خدمات مربوط ر متمایز گردانند، اعضاء ممکن است قابلیت ثبت را به تشخیص تمایز از طریق استعمال مربوط سازند.
همچنین عبارت فوق، در شق (۲) بند (ج) ماده ۵ کنوانسیون پاریس استعمال شده است . به موجب این بند، اگر صاحب علامت صنعتی یا علامت تجاری آن علامت را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه به صورتی به کاربرد که از لحاظ عناصر با شکل ثبت شده مغیر باشد ولی صفت مشخص علامت ثبت شده را تغییر ندهد، این کار باعث ابطال علامت و سلب حمایت از آن نخواهد بود.
در مجموعه قوانین و مقررات داخلی نیز این ویژه گی علامت دیده می شود.
با توجه به ماه ۱ قانون ثبت علائم و اختراعات، علامت تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر و غیره… آن که برا ی امتیاز و تشخیص محصول صنعتی- تجارتی یا خدمتی اختیار می شود.
ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زراعیت یا ارباب صنعت یا تجار و یا محصول یک شهر یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود.
در طرح ثبت علامت تجاری پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی نیز این شرط به نحو روشن آمده است. به موجب بند (۲) ماده ۲۲، علامت د ر موارد زیر قابل ثبت نیست:
۱- اگر نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.
۲- …….