براساس بند (1) ماده 6 رابع کنوانسیون پاریس، اگر به موجب مقررات مربوط به یکی از کشورهای اتحادیه، واگذاری علامت موقعی معتبر باشد که با واگذاری مؤسسه یا سرمایه تجارتی که علامت به آن تعلق دارد همراه باشد برای این که اعتبار آن محرز گردد، کافی است که آن قسمت از مؤسسه یا سرمایه تجارتی که در مملکت مذکور واقع است با حق انحصاری تولید یا فروش محصولات مربوط تحت علامت واگذار شده، به انتقال گیرنده واگذار گردد.
در حقوق داخلی، با توجه به ماده 12 قانون ثبت علائم و اختراعات، علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد.
همچنین با عنایت به ماده 17 آیین نامه اجرای قانون ثبت علائم و اختراعات، در صورتی که علامت به هر طریق قانونی مورد انتقال قرار گرفته باشد در اظهارنامه مربوط به تغییر نام صاحب علامت نکات زیر باید صریحاً قید شود:
الف- شماره ثبت در ایران.
ب- نام و اقامتگاه و تابعیت مالک جدید.
ج- نام و نشانی نماینده قانونی او در ایران.
همان طور که در ماده 18 آیین نامه مذکور آمده است، مدارک قانونی انتقال و وکالتنامه و تصدیق ثبت علامت در ایران باید ضمیمه اظهار نامه شود (تصدیق ثبت بعد از ثبت تغییرات و درج آن در ظهر تصدیق به صاحب جدید علامت مسترد خواهد شد).
با توجه به تبصره ذیل ماده مذکور، در صورتی که انتقال در خارجه به ثبت رسیده باشد، رونوشت مصدق مستخرجه ثبت اداره علائم خارجی کافی است.
