ورقه اختراع تکمیل برای بهبود یک اختراع اعطاء می گردد که به طور کلی از حیث مدت حمایت و پرداخت هزینه تمدید اعتبار دارای ویژگی و مقررات خاصی است.
این اصطلاح در بند (4) ماده (1) کنوانیسون پاریس به کار رفته است . به موجب این بند ، ورقه های اختراع شامل انواع مختلف اختراع صنعتی است که توسط قوانین کشورها مورد شناسایی قرار گرفته است از قبیل ورقه های اختراع تکمیلی و ورقه اختراع الحاقی و غیره.
در حقوق داخلی، براساس بند (2) ماده 28 قانون ثبت علائم و اختراعات، هر اختراع یا تکمیلی که محل انتظامات عمومی یا منافی عفت یا حفظ الصحه عمومی باشد قابل ثبت نیست.
با توجه به تبصره ذیل ماده 37 قانون ثبت علائم و اختراعات، هر اختراع یا هر تکمیل اختراع موجود ی که قبل از تاریخ تقاضای ثبت خواه در ایران و خواه در خارجه در نوشته جات یا تشریاتی که در دسترس عموم است شرح یا نقشه آن منتشر شده و یا به مورد عمل یا استفاده گذارده شده باشد اختراع جدید محسوب می گردد.
همان طور که در ماده 35 آیین نامه اصلاحی آمده است، ورقة اختراع تکمیلی تابع همان مقرراتی خواهد بود، که برای ورقه اصلی معین شده است ولی مدت اعتبار ورقه تکمیلی نمی تواند از مدت اعتبار ورقه اصلی تجاوز نماید.
با توجه به مده 36 آیین نامه، هر صاحب ورقه اختراع که بخواهد برای تغییر یا تکمیل یا اضافات به عوض ورقه تکمیلی ورقه اصلی علی حده صادر نماید باید مقررات قانون ثبت علائم تجار ی و اختراعات و هنچنین مقررات این نظام نامه را که مربوط به ورقه اختراع است رعایت نموده و حق الثبت و سایر مخارج مربوط را تأدیه نماید.
ماده 37 آیین نامه اصلاحی نیز مقرر داشته است در صوتی که تقاضا کننده اختراع تکمیلی شخص دیگری غیر از صاحب اختراع اصلی باشد ورقه ثبت اختراع تکمیلی اجازه استفاده از اختراع اصلی را به او نمی دهد و صاحب اختراع اصلی نیز نمی تواند از اختراع تکمیلی استفاده کند گما آنکه بین آنها تراضی به عمل آید.
