این اصطلاح در بند ب ماده 4 کنوانسیون پاریس مورد استعمال قرار گرفته است.
بر اساس بند فوق، درخواست های بعدی اشخاص ثالث که قبل از انقضا مواعد مذکور (12 ماه برای اختراع و شش ماه برای علامت تجاری) در یکی از کشورهای عضو اتحادیه به عمل آمد به وسیله اعمالی که در این فاصله انجام خواهد گرفت از اعتبار نخواهد افتاد خواه مخصوصا به موجب تسلیم درخواست دیگر، با انتشار اختراع یا بهره برداری از آن با فروش نسخه هایی از طرح و نمونه صنعتی یا استعمال علامت که در هر حال این اعمال موجد هیچ گونه حق یا مالکیت شخصی برای اشخاص ثالث نخواهد داد.
در حقوق داخلی ایران، با توجه به ماده 42 قانون ثبت علایم و اختراعات، مراجعه به کلیه اسناد و اوراق مربوط به ثبت هر اختراع پس از صدور ورقه اختراع آزاد است و هر کس می تواند از اسناد و اوراق مربوط به ورقه اختراع یا معاملات راجعه به آن با تادیه حقی که به موجب نظامنامه معین خواهد شد سواد مصدق تحصیل کند.
