این لغت در ماده ۴ (ثانی) کنوانسیون پاریس مورد استفاده قرار گرفته است. به موجب بند (۱) این ماده، تقاضای گواهی نامه های ثبت اختراع که در کشورهای مختلف عضو اتحادیه توسط اتباع اتحادیه به عمل می آید بلا ارتباط با گواهی نامه هایی است که برای همان اختراع در سایر کشورهای ملحق یا غیر ملحق به اتحادیه صادر گردیده است.براساس بند (۲) ماده فوق، این قاعده باید به مفهوم مطلق آن باشد خصوصاًَ از این جهت که گواهی نامه های مورد تقاضا ضمن مدت حق تقدم چه از نظر علل بطلان و استقاط حق و چه از لحاظ مدت عادی مستقل هستند.
همان طور که در بند (۳) ماده آمده است، این قاعده شامل کلیه گواهی نامه های موجود به هنگام شروع مرحلی اجرایی نیز می گردد.